Japońska Muzyka cz. 3

W kolejnej odsłonie przeglądu interesujących gwiazdek Japońskiej sceny muzycznej chciałbym przedstawić Wam bardziej współczesnych wykonawców. Tym razem są to dwa interesujące zespoły rockowe nowej fali oraz pewna sympatyczna wokalistkę popowa, która może nie grzeszy ponadczasowym talentem, ale posiada swój specyficzny urok  i  potrafi rozbawić słuchacza swoim cukierkowym głosem. Zapraszam!

Na zdjęciu: Otsuka Ai

1. Remioromen

Remioromen to trzyosobowy zespół specjalizujący się w graniu lekkiego, wpadającego w ucho rocka. W odróżnieniu od całej masy straszydeł (styl visual kei) nie starają się być prowokacyjni, przez co wydają się być szczerzy w tym co robią. Zwykłe chłopaki w zdartych jeansach, tworzący muzykę nawiązującą do codziennych spraw i życia. Być może właśnie ta autentyczność w miejsce rozświetlonego stroboskopami show zaskarbiła im oddane grono fanów.

Zespół powstał w 2000 r. i od tego czasu stopniowo zyskuje coraz większą popularność w Kraju Kwitnącej Wiśni. W jego skład wchodzą: Fujimaki Ryota (gitarzysta, wokalista oraz autor piosenek), Maeda Keisuke (basista zespołu) oraz Osamu Jinguji (perkusista). Chłopaki poznali się jeszcze w liceum, gdzie uczęszczali do jednej klasy. Sama nazwa zespołu nie niesie za sobą żadnego znaczenia, a podobno utworzono ją w przypadkowy sposób podczas kilku partii gry w „papier, nożyce i kamień”.

Chciałbym zaprezentować Wam singiel zespołu o nazwie „Konayuki”, który w 2006 r. zajął drugie miejsce pod względem ilości sprzedanych egzemplarzy. Teledysk do piosenki otrzymał również nagrodę MTV za najlepszy Japoński. teledysk popowy roku 2006. Piosenkę mocno rozpropagował popularny w Japonii 12-odcinkowy serial telewizyjny „Litr łez”, gdzie towarzyszyła ona zmaganiom dzielnej licealistki ze śmiertelną chorobą.

Remioromen „Konayuki”

2. Asian Kung Fu Generation

Asian Kung Fu Generation jest w Japonii szerzej znany pod prostszą i mniej łamiącą język nazwą „ajikan”. Powstał w 1996 r. z inicjatywy trzech studentów z jednego uniwersytetu. Zaczynali jak wiele gwiazd od etapu „garażowego”, kiedy występowali na różnych drobnych imprezach i stopniowo kształtowali własny styl. Ich prawdziwa kariera rozpoczęła się w 2001 r. gdy wydali swój pierwszy profesjonalny singiel „Kona yuki”.

Piosenka wpadła w ucho znanemu Japońskiemu prezenterowi radiowemu, który puścił ją w eter i tym samym przyczynił się do rozpropagowania zespołu. Muzyka Ajikan jest bardzo specyficzna i znacznie wykracza poza granice klasycznego rocka. Jest energiczna, pełna zaskakujących rozwiązań rytmicznych oraz klimatycznych gitarowych riffów. „Zostało w nich coś z tej świeżości, jaką mają amatorskie zespoły. Czuć powiew młodości, czuć, że oni się muzyką cały czas potrafią bawić.” – piszę Marcin Konstantynowicz, autor ciekawego artykułu na temat AKFG.

Nie wszystkim jednak zespół przypadnie do gustu, gdyż cechują go nierówne poziomem utwory, a pomiędzy najlepszym i najgorszym dokonaniem istnieje spora przepaść. Na szczęście przeważają wciąż te pierwsze! Czekam z wielką uwagą na kolejne dokonania zespołu, przed którym widzę sporą przyszłość!

Asian Kung Fu Generation „Rewrite”

3. Otsuka Ai

Otsuka Ai to bardzo sympatyczna gwiazdka Japońskiej sceny J-Popowej, do której mam ogromny sentyment. Powiedzmy sobie od razu szczerze: Utadzie Hikaru może ona co najwyżej czyścić buty i polerować szmatką złote płyty. Niemniej jednak posiada ona charakterystyczny, bardzo słodki głosik, który może spodobać się wielu osobom. Na jej obronę powiem, że nie jest sztucznie wykreowaną gwiazdką, bo uczęszczała do szkół muzycznych, gdzie w dobrym stopniu opanowała grę na fortepianie. Sama też komponuje swoje piosenki i wymyśla choreografię do teledysków.

Sławę przyniósł jej utwór „Sakuranbo”, który pozostał na Japońskiej liście przebojów w 2003 r. przez ponad 85 tygodni! Ai (po Japońsku „miłość”) śpiewa wpadające w ucho, pełne optymizmu, miłości i ciepła piosenki. Teksty są często naiwne i zahaczające wręcz o kicz, ale taki jest urok tej sympatycznej Japoneczki. Ai poza muzyką udziela się również w kilku innych dziedzinach sztuki: jest artystką i wydała własny album z pracami malarskimi (czasem równiez ozdabia albumy własnymi rysunkami), wystąpiła w serialu telewizyjnym „Tokyo Friends” oraz prowadzi autorski program radiowy „Otsuka Ai ai-r Jack”.

Ai wydała łącznie pięć płyt, a w 2008 r. ukazała się jej najnowsza, pod tytułem „Love letter”. Jeśli szukacie niezobowiązującej muzyki, która potrafi rozweselić w trudnych chwilach, to z pewnością styl Ai się Wam spodoba!

Otsuka Ai „Planetarium”

• Chcesz posłuchać więcej? Zapoznaj się z drugą częścią przeglądu Japońskiej muzyki, gdzie przedstawiam kolejne marki z muzycznego rynku Kraju Kwitnącej Wiśni.
• Jeśli interesuje Cię bardziej muzyka instrumentalna, to zapraszam do zapoznania się z recenzjami dwóch niesamowitych albumów, opatrzonych materiałami dźwiękowymi do odsłuchania. Poczytaj o „Melodiach ginącego świata” oraz odkryj „Co łączy Japonię i Irlandię?”.